وارد کردن و تبدیل پلاستیک‌های بازیافت شده به شکل‌های مختلف بسته‌بندی، چالشی برای چرخه ارزش‌آفرین پلاستیک و بسته‌بندی است. Huhtamaki به تازگی موفقیتی در تلفیق نخستین پلاستیک‌های بازیافتی به لمینیت استاندارد ضدنفوذ پلاستیکی برای تیوب‌هایش داشته است. Apk’s Mersalen از پلی‌اتیلن‌های بازیافت شده به دست می‌آید. فناوری Newcycling که بدون حلال است، Mersalen را از ترکیب ضایعات فیلم چندلایه PE/PA به دست می‌آورد که بازیافت آن برای اغلب فرآیندهای بازیافت، کاری دشوار است.
Victoria Hattersley با Florian Riedl مدیر ارتقای تجاری َAPK و Jacob Settle، مدیر فروش محصولات بهداشت شخصی و تیوب‌های لمینیتی Huhtamaki، گفت‌وگویی را درخصوص همکاری اخیر در تیوب‌های لمینیتی داشته است که در ادامه می‌خوانید:
می‌توانید بحث را با توضیح خلاصه‌ای از اینکه چرا این همکاری بین شما و بخش دیگری از صنعت این چنین موفقیت‌آمیز شکل گرفت، شروع کنید.
FR: در طی 3 یا 4 سال اخیر ما شاهد رشد تقاضا در بازار بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر برای بازیافت باکیفیت بوده ایم. اما بسیار مشکل است که بازیافت‌های باکیفیت بالا را برای انعطاف‌پذیرها به نسبت بسته‌بندی‌های سخت پیدا کنیم. این علتی بود که ما با Huhtamaki تماس گرفتیم که در بحث تیوب‌های لمینیتی متخصص هستند. با فناوری Newcycling، ما می‌توانیم مواد بازیافتی باکیفیت تولید کنیم تا مواد خام را در بسته‌بندی‌های منعطف جایگزین کنیم.
چرا اینقدر مشکل است که محتویات بازیافت شده را برای تولید تیوب به کار گیریم. شما چگونه بر این چالش پیروز شدید؟
FR: اگر کمی به عقب برگردیم، در 20 سال گذشته اغلب مواد بازیافتی به چرخه بسته‌بندی باز نمی‌گشتند و به جای آن برای تولید مبلمان، وسایل باغبانی و… به کار گرفته می‌شدند. در حال حاضر قضیه به گونه‌ای شده که بسته‌بندی باید در چرخه بسته قرار گیرد و این نیازمند فناوری‌های متفاوتی است.
در بسته‌بندی‌های سخت، برخلاف انعطاف‌پذیرها، پلیمرهای مورد استفاده به‌طور خاص کیفیت بالاتر همراه با آلودگی‌های کمتر دارند به گونه‌ای که می‌توان آنها را به سادگی و با استفاده از فرآیندهای مکانیکی استاندارد بازیافت کرد. به همین علت است که در حال حاضر ما چرخه بسته برای مواردی همچون بطری‌های PET داریم. در انعطاف‌پذیرها، آلودگی‌ها و ناخالصی‌های بیشتری وجود دارد و به همین خاطر است که LDPE بازیافتی باکیفیت عالی در بازار بسیار کمتر است و ناچار هستیم تا از مواد خام بیشتر در انعطاف‌پذیرها استفاده کنیم. Jakob می‌تواند توضیح دهد که چرا تیوب‌ها چالش‌های خاص خود را دارند.
JS: هنگامی که صحبت از بسته‌های انعطاف‌پذیر و تیوب‌های لمینیتی به میان می‌آید دو نگرش عمده در بازار به چشم می‌خورد: نخست کاهش مواد اولیه و دوم استفاده از مواد بازیافت شده. مشکل تاکنون رزین‌های موجود در بازار حتی با وجود عدم داشتن الزامات کیفیتی یا قانونی بوده است و اینکه به قدری کافی کاهش ضخامت نداشته‌اند. شما می‌تواند رزین‌های موجود در بازار را به کار گیرد چنانچه بخواهید ضخامت کلی لمینیت تیوب را افزایش دهید اما بدیهی است که این یک هدف نهایی نیست. به همین خاطر باید گفت که بزرگترین چالش ما کماکان در اختیار داشتن رزین مناسب است.
همزمان با اینکه افزایش استفاده از مواد بازیافت شده و یا قابل بازیافت را شاهد هستیم، هنوز کاربردهایی از بسته‌بندی وجود دارند که این مواد مناسب آنها نیستند. آیا امیدوار هستید که استفاده از این مواد در آینده بتواند به گونه‌ای گسترش و بهبود یابند که بر چالش‌های جدید فایق آیند؟
FR: هنگامی که به کاربرد نهایی چنین تیوب‌هایی می‌نگرید، در بسیاری از مواقع در صنایع آرایشی و بهداشت شخصی در حال به‌کارگیری هستند. برای این بخش‌ها الزامات بسیاری وجود دارد که در آینده به کارگیری مواد بازیافتی را با محدودیت مواجه می‌کند. مواد اولیه ما از مهاجرت جلوگیری می‌کند و به همین خاطر برای استفاده در بسیاری از کاربردهای آرایشی مناسب هستند.
فرآیند جدید Newcycling به خودی خود مکانیکی نیست اما شیمیایی هم نیست. ما آن را پایه حلال یا برخی اوقات حتی فرآیند انحلالی می‌نامیم. در پایان این فرآیندی است که در آن شما پلیمر را از بین نمی‌برید برخلاف سیستم بازیافت شیمیایی. از سوی دیگر، در بازیافت متداول مکانیکی شما ساختار پلیمر را حفظ می‌کنید اما احتمالات برای جداسازی مواد محدود می‌شوند. با نگرش ما خواهیم توانست بخش‌هایی از پلیمر را که می‌خواهیم انتخاب کنیم و پلیمرهای بسیار خالصی را از میان ترکیب پلاستیک‌ها حتی چندلایه‌ها به دست آوریم. در این روش مهاجرت بسیار اندک خواهد بود. مرحله منطقی بعدی برای کاربردهای غذایی است که البته نیاز به خلوص بسیار بالایی دارد.
JS: در بحث الزامات قانونی، استانداردی برای موادی که قرار است در تماس کامل با مواد غذایی باشند وجود دارد. اکنون صنعت شروع به سوال کردن درباره این کرده که آیا تمام بسته‌بندی باید 100درصد قابل تماس با موادغذایی باشد یا خیر. خریداران نهایی و صاحبان برند به روش‌های جدیدی برای کار کردن فکر می‌کنند و اینکه آیا نیاز به مواد با خاصیت عبورناپذیری به شدت بالا برای تماس محصولات دارند.
این‌ها مسایلی است که باید مورد بحث قرار گیرد و در نظر من همکاری مشترکی بین تمام بخش‌های بازار- تولیدکنندگان رزین، تهیه‌کنندگان فیلم، تولیدکنندگان بسته‌بندی‌های انعطاف‌پذیر و تولیدکنندگان تیوب وجود داشته باشد.
باید از باب زیبایی‌شناسی نیز موضوعی را اضافه کنم: مصرف‌کننده نهایی، مواد اولیه بازیافت شده را با نوع استاندارد تولید شده از مواد خام مقایسه می‌کند که به طرز مشهودی متفاوت هستند. چنانچه مصرف‌کنندگان استانداردهای متفاوتی را پذیرا باشند آنگاه درصد محتویات اولیه بازیافتی می‌تواند افزایش نیز بیاید. این ترکیبی است از اینکه چه چیزی ممکن است از بعد فنی و چه چیزی خریداران را بر روی قفسه راضی می‌کند.
