ایرنا: سالانه حدود یك میلیون پرنده دریایی و 100هزار پستاندار ساكن دریا به دلیل وجود پلاستیك در آب از بین می روند وبا توجه به ماندگاری پلاستیك بین 500 تا 1000 سال در طبیعت، این ماده به هولناك ترین زباله جهان تبدیل شده است.

 

هر روز صبح به محض برخاستن از خواب، با خاموش كردن زنگ ساعت، انگشتمان اولین پلاستیك را احساس می كند. اگر به دقت به اطرافمان بنگریم، بیش از 90 درصد از وسایلی كه زندگی هر روزمان به آن وابسته است، پلاستیكی است.
در واقع پلاستیك به یك بیماری همه گیر جهانی مبدل شده است. آیا تابحال به این فكر كرده ایم كه این همه پلاستیك به كجا می رود و با توجه به اینكه مدت زمان تجزیه یك ظرف پلاستیكی بین 500 تا 1000 سال است؛ به زودی همه ما در پلاستیك غرق خواهیم شد.
شاید تفكر در مورد حقایق تلخی كه به سادگی از كنارشان عبور می كنیم انگیزه ای برای حفظ بیشتر محیط زندگیمان باشد.
– به گزارش وال استریت ژورنال در سال 2012، میزان پلاستیك تولید شده طی دهه اخیر، به اندازه تمام قرن گذشته بوده است.
– حدود 50 درصد از تولیدات پلاستیكی، یك بار مصرف هستند و فقط پس از یك بار استفاده به دور انداخته می شوند؛ جالب است بدانید كه این زباله های پلاستیكی چهار بار وارد چرخه محیط زیست می شوند.
– هر آمریكایی به طور متوسط 84 كیلوگرم زباله پلاستیكی تولید می كند.
– سالانه حدود 500 میلیارد كیسه پلاستیكی در سراسر جهان استفاده می شود كه به معنای یك میلیون كیسه در هر دقیقه است.
– حدود هشت درصد از نفت تولید شده در سراسر جهان صرف تولید محصولات پلاستیكی می شود.
– در آمریكا سالانه 35 میلیارد بطری پلاستیكی آب به دور انداخته می شود.
– حدود 90 درصد از زباله های شناور در اقیانوس ها پلاستیكی هستند.
نكته مایوس كننده این است كه تمام این آمار و ارقام در نهایت به سمت دریا ها و اقیانوس ها سرازیر می شوند.
برخلاف تصور عموم، زباله های شناور در سطح دریا ها و اقیانوس ها امحا نمی شوند؛ بلكه در اعماق اقیانوس ته نشین شده و دوباره در چرخه غذایی انسان قرار می گیرند.
سالانه حدود یك میلیون پرنده دریایی و صد هزار پستاندار ساكن دریا به دلیل وجود پلاستیك در آب از بین می روند. آزمایش ها حاكی از آن است كه حدود 44 درصد از گونه های پرنده دریایی و تمام انواع لاك پشت و ماهی های دریایی به نوعی آلوده به مواد پلاستیكی هستند؛ برخی این زباله ها را بلعیده اند و بقیه در سطح پوست خود نگهداری می كنند.
آكادمی ملی علوم در سال 1970 اعلام كرد كه سالانه حدود 45 هزار تن زباله وارد دریا و اقیانوس می شود؛ حال در نظر بگیرید كه تولید پلاستیك جهان از آن سال تاكنون 5 برابر افزایش یافته است.
طبق آمار شورای دفاع از منابع طبیعی آمریكا، هزینه سالانه پاكسازی زباله آبراه های كالیفرنیا حدود 428 میلیون دلار است.
محصولات پلاستیكی شامل تركیبات شیمیایی هستند كه به راحتی توسط پوست جذب می شوند. تحقیقات نشان می دهد كه آزمایش 93 درصد از شهروندان آمریكایی نسبت به ماده شیمیایی BPA مثبت بوده است. از این ماده شیمیایی در تولید محصولات پلاستیكی استفاده می شود.مواد پلاستیكی باعث اختلال در ترشح هورمون ها در بدن می شوند.

راهكار
محققان حوزه محیط زیست معتقدند اگر روزانه هر فرد یك كیسه پلاستیكی كمتر وارد چرخه طبیعت كند، كمك بزرگی به محیط زیست می شود. استفاده از كیسه های كاغذی و قابل بازیافت راه حل مناسبی برای جایگزینی با كیسه های پلاستیكی است.
محققان توصیه می كنند كه برای خرید، ساك های پارچه ای به همراه داشته باشیم و آن را جایگزین كیسه های پلاستیكی كنیم. برخی از راهكارهای دیگر عبارتند از :
1-همراه داشتم فنجان های سرامیكی و استفاده از آن به جای لیوان های پلاستیكی
2-استفاده از ظروف شیشه ای به جای ظروف پلاستیكی برای تولید آب و سایر نوشیدنی ها
3-پیچیدن مواد غذایی مانند گوشت، میوه و سبزیجات در كاغذ به جای پلاستیك، هنگام خرید
راهكارهای حل این مشكل، بیشتر متوجه تولید كنندگان است؛ چراكه بسته بندی محصولات را به عهده دارند. به طور یقین بسته بندی های غیر پلاستیكی و با كیفیت، بسیار جذاب تر هستند و به فروش و بازاریابی محصولات كمك می كند.

www.irna.ir