Philip Chadwik / مترجم: مریم ایمان پرست
مدتی است که رویکرد تغییر در صنعت بستهبندی مورد بحث قرار گرفته است و پس از گفتوگوهای بسیار، دارد به واقعیت تبدیل میشود. مسوولیت گسترده تولیدکننده / Extended Producer Responsibility (EPR) ذهنها را به خود مشغول کرده و با طرح بازپرداخت سپرده / Deposit Return Scheme (DRS)، متخصصان صنعت بستهبندی مجبور به ایجاد هماهنگی های جدید با رویکردهای در حال تغییر هستند.
این یکی از بحثهای بسیاری بود که در هنگام برگزاری میزگرد سالانه ) OPRL On Pack Recycling Label (در هماهنگی با روز جهانی زنان انجام شد.
گروهی از زنان در میزگرد جمع شدند تا در مورد نحوه نگرش خود نسبت به سرعت تغییر، چه چیزی ممکن است برای مصرفکنندگان در زمان بحران هزینه زندگی مهم باشد و آیا زنجیره تامین توانایی سازگاری با روش جدید کسبوکار را دارد، صحبت کنند. اصلاحات بستهبندی موضوع اصلی بحث بود.
به گفته Margaret Bates ، مدیر اجرایی OPRL «پیامهای مختلفی در مورد DRS در مقایسه با EPR ارسال میشوند». در مورد DRS، پیام این است که اگر بطری خود را برای بازیافت بازگردانید، سپرده خود را دریافت میکنید. اما با EPR، اگر به مردم چیز درست را بگویید، انجام میدهند. من فکر میکنم برای مقامات محلی بسیار گیجکننده خواهد بود. این موضوع پیام را پیچیده میکند.»
اولین باری که در مورد DRS شنیدیم، بهعنوان یک راهحل برای جمعآوری زباله مطرح شد. اگر DRS در همان مسیر ادامه پیدا کرده بود، بهعنوان یک راهحل یکپارچهتر با سامانههای موجود ما میتوانست عمل کند. توانایی خوبی داشت. اما اکنون بدون مشارکت بخش عمومی اجرا میشود. این یک چالش است و با سیستم ما یکپارچه نمیشود. همین موضوع پیچیدگی ایجاد میکند.
Beal گفت که EPR توانایی کاهش هزینهها را دارد. « در حال حاضر هزینه بسته بندی، هزینه دفع و هزینه مالیات دهنده وجود دارد EPR .می تواند همه چیز را پایین بیاورد.»
اصول EPR این است که تولیدکننده باید پرداخت کند. سیستم جدید باید نشان دهد این پول کجا و چگونه صرف میشود.
به گفته Alice Flavin، رهبر توسعه کسبوکار در Ecosurety «شفافیت باید ملاک اصلی باشد. در سیستم کنونی PRN، مقدار زیادی پول به سیستم پرداخت میشود و محدودیت در مورد نحوه سرمایهگذاری این پول وجود دارد. تولیدکنندگان میتوانند به راحتی بگویند که تمایل دارند هزینههای EPR را پرداخت کنند، تا زمانی که این هزینهها به سرمایهگذاری مناسب در صنعت بازیافت و همچنین به طراحی بهتر بستهبندی برای چرخهپذیری منجر شود. »
Jane Bevis ، رییس هیاتمدیره OPRL اضافه کرد: «فکر نمیکنم که برندهای بزرگ و خردهفروشان بهطور گستردهای چکهای بزرگ بنویسند و سوال نکنند که این پول چگونه استفاده میشود و آیا نیازهای آنها را برآورده میکند.»
ادراک عمومی که بهویژه درباره فروشگاههای زنجیرهای وجود دارد، اشتباه است. آنها میخواهند جزئیات دقیق را بدانند، اگرچه به نظر میرسد زنجیره تامین نسبت به تغییرات، درک خوبی دارد. اما جاهای خالی در این فهم مشترک وجود دارد.
به گفته Rachel Stonehouse، رییس امور سیاستی در I0M3، «سازمانهایی وجود دارند که در حال حاضر تغییراتی را ایجاد میکنند و میدانند که EPR در حال آمدن است اما کسبوکارهای کوچک ممکن است ندانند یا متوجه نشوند که چه چیزی در راه است. ما هنوز چند هفته دیگر تا جایی که باید باشیم، فاصله داریم.» Bevis اضافه کرد: «همه به دنبال منابع در مورد این تخصص هستند. آیا منابع کافی برای تامین نیازها خواهد بود؟ این موضوع بهویژه برای تولیدکنندگانی که در چارچوب رژیم جدید اجرایی شده گام برمیدارند مشکل ایجاد میکند. احتمالا حتی نمیدانند که چه الزاماتی را پذیرفتهاند.»
و موضوع هزینه همچنان یک منطقه خاکستری است. Flavin از Ecosurety گفت: «برآورد هزینهها برای تولیدکنندگان تحت این الزامات این است که هزینهها 10 تا 15 برابر مقدار آنچه که امروز است خواهد بود. اگر اینطور باشد، خردهفروشان و برندها باید بستهبندی و پرتفوی محصولات خود را بازنگری کنند و ببینند که چه چیزی هزینههایشان را تعیین میکند. از این طریق، آنها قادر به اتخاذ تصمیمات صحیح برای کاهش هزینهها و تاثیر محیطی محصولات و بستهبندی خواهند بود. در حال حاضر، هیچ دیدی نسبت به دقت این دادهها وجود ندارد.»
Bates افزود: «ما لایههایی از درک داریم. بهعنوان تولیدکننده ملزوم، میدانید که افزایش قابلیت بازیافت، هزینههای شما را کاهش خواهد داد. باید برچسب را روی بستهبندیهای خود قرار دهید. میتوانید شروع به طراحی آن در گرافیک محصولات خود کنید. اصول اساسی دادهها را میدانید. آنچه نمیدانید جزییات است، اما جهت حرکت واضح است. بیایید بر روی آنچه که میدانیم تمرکز کنیم.»
Bevis نیز چنین گفت: «نقشآفرینان مختلف در زنجیره بستهبندی مسوولیتهای مختلفی دارند. بیشتر تولیدکنندگان بستهبندی به طراحی چیزی که به نیازهای EPR میخورد، اهمیت زیادی میدهند. ما باید اطمینان حاصل کنیم که EPR مردم را برای انجام کارهای درست پاداش میدهد و آنها را جریمه نمیکند.»
واکنش مصرفکنندگان نیز موضوعی کلیدی در بحث بود. در حالی که متخصصان صنعت بستهبندی به تغییرات توجه دارند، عموم مردم نه – اگرچه محیطزیست جذابیت دارد.
«چند سال پیش در بریتانیا، کارهای تحقیقاتی در مورد نگرش مصرفکنندگان انجام دادیم»، Bevis یادآوری میکند. «شرکتکنندگان ولزی احساس کردند که مسوولیت فردی بیشتری دارند و اینکه دولت به آنها کمک میکند تا کارهای درست را در زمینه بازیافت انجام دهند. شرکتکنندگان اسکاتلندی احساس کردند که واقعا نیازی به انجام کارهای زیاد ندارند و شوراها این کار را آسان نمیکنند. انگلیسیها میان این دو وضعیت بودند. این بسیار جالب بود. ولز شهروندان خود را بهعنوان بخش مهمی از فرآیند قرار داده است.»
ترغیب مصرفکنندگان به انجام کارهای درست همیشه موثر نیست. Denise Mathieson ، مدیر برجسته پایداری و امور خارجی در Faerch میگوید: «زمانی که در تسکو کار میکردم، به رفتار مصرفکنندگان نگاه کردیم، مشتریان را در مورد نحوه بستهبندی برای خرید میوه و سبزی که خود میتوانند انتخاب کنند تحت آزمایش گذاشتیم – آنها میتوانستند از کیسههای پلاستیکی، کیسههای کاغذی یا کیسه توری استفاده کنند. آنها به سمت فرمتی رفتند که به سادگی در دسترس بود. اکنون در تسکو شما باید کیسه توری داشته باشید اگر کیسه خود را نیاورده باشید. شما تقریبا مجبور به انجام این کار هستید.»
Stonehouse افزود: «این به تداوم ارتباطات و تفاهم مشترک برمیگردد. فکر نمیکنم همکاری کامل میتواند عملی باشد مگر اینکه مصرفکنندگان جزء آن باشند. EPR برای ارتباط در جامعه بستهبندی عملکرد عالیای داشته است. ما بیشتر از قبل با یکدیگر در اینباره گفتوگو میکنیم. در همکاری صنعتی تغییر مثبتی رخ داده است.»
Skye Oudemans، مدیر پایداری Sonoco در اروپا، همنظر است که «ما بیشتر با یکدیگر صحبت کنیم، اما ما به زمان نیاز داریم تا ارتباطات را توسعه دهیم. این اتفاق در یک شب نمیافتد.»
Beal اضافه کرد: «محیطزیست قبلا اولویت دهم مردم بود، اما دیگر نیست. اکنون در جایگاه چهارم است. این جایگاه را حفظ میکند. همانطور که تاثیر تغییرات اقلیمی بیشتر دیده میشود، این موضوع نیز بیشتر اهمیت پیدا می کند. همچنین پشتیبانی سیاسی گسترده وجود دارد، زیرا دولتها میدانند که اگر به راه اشتباه بروند، بخشی از پشتیبانی را از دست میدهند.»
بحث همچنین به مهارتها و رعایت گوناگونی در حوزه استخدام تسری پیدا کرد. Bevis تجربیاتی را ارایه کرد. «مردم افرادی را مانند خودشان استخدام میکنند و گاهی اوقات این میتواند نوعی خودانتخابی باشد. استخدام فردی مشابه خودتان امری خطرناک است و استخدام فردی مخالف شما میتواند شما را به چالش بکشد و این نیز خطرناک است، اما در کل میزان خطر آن کمتر است. »