هنر بسته بندی / بین الملل: شکایت‌های مطرح شده در اروپا مبنی بر اینکه برچسب‌هایی که قابلیت 100درصد بازیافت را برای بطری‌های پلاستیکی PET نشان می‌دهند گمراه‌کننده هستند و باعث می‌شوند تا مصرف‌کنندگان این بطری‌ها را پایدار تلقی کنند.
سازمان‌های حامی محیط‌زیست و حقوق مصرف‌کنندگان، شکایت قانونی علیه غول‌های موادغذایی و نوشیدنی یعنی کوکاکولا، نستله و دانون به دلیل استفاده از ادعاهای گمراه‌کننده 100درصد بازیافتی و 100درصد قابل بازیافت روی بطری‌های PET که در سراسر اروپا فروخته می‌شوند ثبت کرده‌اند. علاوه بر شکایت قانونی سازمان‌های BEUC و ECOS، هشدار دیگری را نیز به کمیسیون اروپا و شبکه حمایت از مصرف‌کننده علیه این شرکت‌ها به دلیل نقض گسترده قانون حمایت از مصرف‌کننده ارسال کرده است.
ادعاهایی که به طور معمول روی بطری‌های پلاستیکی آب دیده می‌شود، اغلب از نظر واقعیت نادرست هستند. این گروه استدلال می‌کنندکه این ادعاها القاکننده این مفهوم هستند که بطری‌ها به سادگی و به‌طور نامحدود قابل بازیافت و در یک چرخه بسته (Circular loop) قرار می‌گیرند.
حقوقدانان می‌گویند این عبارات، که اغلب با تصاویر سبز و شعارهای کلیشه‌ای زیست‌محیطی تقویت می‌شوند، بطری‌های یک‌بار مصرف را انتخابی پایدار تلقی می کنند. دعوای حقوقی مدعی است که بر پایه شواهد، مفهوم «پلاستیک کاملا قابل بازیافت» وجود ندارد و بازیافت- با اینکه نسبت به روش‌های دیگر رفع زباله کم‌ضررتر است- قادر به حل بحران روبه رشد پلاستیک نیست. روند بازیافت به‌طور مداوم کیفیت پلاستیک را پایین می‌آورد و بازیافت بی‌پایان را غیرممکن می‌کند.
در حقیقت تنها 9 درصد از پلاستیکی که تاکنون ساخته شده بازیافت شده است- و انتظار می‌رود تولید پلاستیک تا سال 2060 سه برابر شود. مهم است که شرکت‌ها بازیافت را به عنوان راه‌حل قطعی برای بحران پلاستیک نشان ندهند. Rosa Pritchard، حقوقدان و متخصص پلاستیک در Client Earth می‌گوید: شواهد روشن است، بطری‌های پلاستیکی آب در اروپا به‌طور مکرر بازیافت نمی‌شوند تا به بطری‌های جدید تبدیل شوند.
نرخ 100 درصد بازیافت برای بطری‌ها از لحاظ فنی امکان‌پذیر نیست و صرفا به دلیل اینکه بطری‌ها از پلاستیک بازیافت شده ساخته شده‌اند، به این معنی نیست که به انسان و زمین آسیب نمی‌زنند. البته در جاهایی که زباله قابل بازیافت است، مصرف‌کنندگان باید به کار خوب خود ادامه دهند، اما مهم این است که شرکت‌ها بازیافت را به عنوان راه‌حل قطعی برای بحران پلاستیک نشان ندهند. در عوض آنها باید تلاش‌های خود را بر کاهش مصرف پلاستیک در مبدا متمرکز کنند.
واقعیت این است که پلاستیک یک‌بار مصرف نه چرخه‌ای است نه پایدار. بازیافت هرگز نمی‌تواند به حجم عظیم پلاستیکی که در کره زمین تولید می‌شود برسد. شرکت‌ها در موقعیت منحصربه‌فردی برای تغییر نحوه مصرف ما قرار دارند اما در حال حاضر این ادعاها- که ما آنها را گمران‌کننده می‌دانیم- باعث می‌شود برای مصرف‌کنندگان دشوار باشد تا انتخاب‌های زیست‌محیطی درستی داشته باشند.
