هنر بسته بندی / بین الملل: گزارشی جدید از Rabobank هشدار میدهد که تقاضای مصرفکنندگان برای جایگزینی بستهبندیهای پلاستیکی با کاغذ، راهحلی قطعی برای دستیابی به پایداری نیست. این گزارش به عوامل متعددی از جمله مصرف انرژی بیشتر، افزایش انتشار گازهای گلخانهای و اضافه شدن مواد اضافی که میتوانند مانع از بازیافت یا زیستتخریب شوند، اشاره میکند.

این گزارش تأکید میکند که انگیزه برندها برای استفاده از مواد پایدارتر به همان اندازه که از تعهدات اخلاقی یا الزامات قانونی ناشی میشود، از رقابت در بازار نیز سرچشمه میگیرد. ادعاهای پایداری به مصرفکنندگان القا میکند که محصول – در این مورد، بستهبندی – مسوولانه و باکیفیت است. برای بسیاری از برندها، این تغییر شامل جایگزینی پلاستیکهای خام با جایگزینهای کاغذی و خمیر چوب است.
برخی از فعالان صنعت، از جمله تولیدکنندگان پلاستیک، در حال سرمایهگذاری در جایگزینهای کاغذی هستند که Rabobank آن را نشانهای از محبوبیت این روند میداند.
با این حال، برخلاف تصور مصرفکنندگان، جایگزینی پلاستیک با کاغذ و خمیر چوب به آن سادگی و پایداری که به نظر میرسد نیست. Jim Owen، تحلیلگر ارشد بخش بستهبندی و لجستیک در Rabobank، میگوید: راهحلهای کاغذی و خمیر چوب، راهحلهای جامع و کاملی نیستند که بسیاری تصور میکنند. در واقع، این میتواند مجموعه جدیدی از پیچیدگیهای زیستمحیطی و تجاری را به همراه داشته باشد.
برخی از این نگرانیها عبارتند از:
– استفاده از مواد بیشتر: برای دستیابی به استحکام مشابه پلاستیک، اغلب به مواد بیشتری برای بستهبندی کاغذی نیاز است. این امر منجر به مصرف بیشتر انرژی در فرآیند تولید و potentially افزایش انتشار گازهای گلخانهای ناشی از جنگلزدایی و خمیر چوب میشود.
– هزینه: بستهبندی کاغذی میتواند تا پنج برابر گرانتر از پلاستیک باشد.
– محدودیتهای کاربرد: بستهبندی کاغذی ممکن است برای همه محصولات مناسب نباشد، به ویژه آنهایی که برای افزایش ماندگاری به محافظت اضافی نیاز دارند.
– چالشهای بازیافت و کمپوستپذیری: برخی از محصولات کاغذی دارای روکشهایی هستند که میتوانند بازیافت یا کمپوستپذیری آنها را در پایان عمر مفیدشان دشوار کند.
تلاشهایی برای مقابله با ردپای زیستمحیطی بستهبندی در سراسر جهان در حال انجام است، ازجمله دستورالعمل بستهبندی و ضایعات بستهبندی اتحادیه اروپا، لوایح فدرال و قوانین بازیافت ایالتی در ایالات متحده و مذاکرات مربوط به معاهده جهانی پلاستیک سازمان ملل.
Rabobank معتقد است که این تلاشها نشاندهنده تعهد صنعت بستهبندی به دستیابی به پایداری و چرخهای بودن در راهحلهای بستهبندی خود است. این خبر پس از مطالعه قبلی Amcor منتشر میشود که نشان میدهد محصولات برندهای خصوصی با بستهبندیهای مینیمال، بازیافتی و/یا کاغذی بهطور فزایندهای در بین مصرفکنندگان محبوب میشوند.
گزارش دیگری از Rabobank همچنین ابراز نگرانی از آینده تولیدکنندگان بستهبندی کاغذی اروپا میکند و میگوید که افزایش هزینههای انرژی و تمرکز بر کاهش کربن در زنجیرههای تامین و مقررات در حال توسعه میتواند رقابتپذیری آنها را به خطر اندازد.
نتیجهگیری:
حرکت به سمت بستهبندی پایدار به رویکردی ظریفتر نیاز دارد. صرفا جایگزینی پلاستیک با کاغذ ممکن است دوستدارترین گزینه محیطزیست نباشد. تجزیه و تحلیل عمیقتر با در نظر گرفتن کل چرخه عمر بستهبندی و تأثیر کلی آن بر محیطزیست ضروری است.