هنر بسته بندی / بین الملل: بدون پوشش پلاستیکی، تنها یک قوطی Coke می‌تواند شما را با چهار برابر حد مجاز آلومینیوم مسموم کند.این به این دلیل است که داخل هر قوطی با یک لایه نازک پلاستیک پوشیده شده است. این لایه برای زیبایی وجود ندارد؛ بلکه هست تا نوشیدنی با آلومینیوم واکنش ندهد و خطرناک نشود.
و این موضوع فقط مخصوص Coke نیست. تقریبا هر محصولی که روزانه لمس می‌کنید، به شکلی به پلاستیک وابسته است که خیلی‌ها متوجه آن نمی‌شوند:
پاکت نوشیدنی Frooti از بیرون کاغذ است، وسط آن آلومینیوم، و در کل ۲۲٪ پلاستیک دارد. بدون این ترکیب، هر جعبه نیاز به یخچال داشت – در این صورت فروش مثلا با قیمت 10 روپیه در بازار هند در مغازه‌های کوچک شهرهای حاشیه‌ای امکان‌پذیر نبود.
برخی بسته‌های شیر هر کدام ۵ گرم پلاستیک دارند. اگر آن را حذف کنید یا بدتر، بطری شیشه‌ای جایگزین کنید، برای جابه‌جایی ۱۰,۰۰۰ لیتر شیر به جای یک کامیون، سه کامیون نیاز خواهید داشت. این یعنی هزینه بیشتر برای مصرف‌کننده و فساد سریع‌تر در گرمای هند.
کیسه‌های چای ۱۰۰٪ کاغذی نیستند. آن‌ها از درزگیری پلی‌پروپیلن استفاده می‌کنند؛ وگرنه در آب جوش از هم باز می‌شدند.
لیوان‌های کاغذی؟ آن‌ها هم با پلاستیک پوشش داده می‌شوند. وگرنه پیش از اینکه جرعه‌ای بنوشید، لیوان در دستتان از هم می‌پاشید.
حقیقت این است: بدون پلاستیک، محصولات در حمل‌ونقل، انبارداری یا حتی در آشپزخانه شما دوام نمی‌آورند. مشکل، خود پلاستیک نیست. مشکل، مدیریت نادرست پلاستیک است.
پس دفعه بعدی که کسی گفت «همه‌اش را ممنوع کنید»، از او بپرسید: آماده هستی Coke بخوری که مسمومت کند، شیری که ظرف چند روز فاسد شود و لیوان‌های کاغذی که نشت کنند؟
چون این همان دنیای بدون پلاستیک است.
