هنر بسته بندی/اکرم قدرت: فعالیت شرکت های تولیدی در شرایط نامناسب و نامساعد اقتصادی و یا به طور کلی رکود اقتصادی بسیار سخت و طاقت فرسا بوده  و یا به زبان عامیانه تر معجزه محسوب می شود به همین دلیل مدیران این شرکتها با سرمایه گذاری در تولید، کاری بسیار مهم و پرارزش انجام می دهند که به طور طبیعی حمایت دولت با ارایه تسهیلات آسان و سریع تا حدودی موجب دلگرمی آنها می شود.

بسته بندی, فیلم استرچ, فیلم شرینک, ارتا سان پلاست, محمود مه روز, فیلم چاپدار, فیلم پشت چسبدار,

متن زیر ماحصل گفت و گوی کوتاهی با مدیر عامل شرکت آرتاسان پلاست است که در زیر می خوانید:

لطفا خودتان را با ذکر مسوولیت  معرفی فرمایید؟

محمود مه روز متولد سال 1341، فارغ التحصیل رشته مهندسی مکانیک از دانشگاه تبریز هستم که از سال 1381 همزمان با تاسیس شرکت آرتاسان پلاست مشغول فعالیت شدم.

فعالیت های شرکت در چه زمینه هایی است؟

در شروع فعالیت کارخانه، ابتدا روی خط تولید فیلم های استرچ متمرکز شدیم به دلیل این که فیلم استرچ در بازار هدف به لحاظ عدم شناخت بازار و مصرف کنندگان در مرحله اول باید فرهنگ مصرف و آشنایی مصرف‌کنندگان با نحوه استفاده از آن توضیح داده می شد. سپس در مراحل بعدی به ترتیب، تولید فیلم شرینک و بعد از آن فیلم های چاپدار و پشت چسبدار را شروع کردیم.

در باره آخرین محصول ارایه شده توسط شرکت، توضیحاتی بفرمایید.

آخرین محصول شرکت، فیلم‌های پشت چسب دار است که به لحاظ استفاده از تکنولوژی های روز دنیا در تولید توانسته جایگاه مناسبی در بازار داخلی پیدا کند و جایگزین خوبی نسبت به فیلم های وارداتی و همچنین باعث صرفه جویی در خروج ارز از کشور شود.

جدی ترین مسایل پیش روی تولید یا تجارت شما چیست؟

البته تمام واحدهای تولیدی به طور نسبی با مشکلاتی مواجه هستند. در برخی از خدمات و یا تولیدات اولویت مسایل و مشکلات پیش روی آنها، ممکن است در واحدهای دیگر چندان مهم و کارساز نباشد. ولی در مجموع و با یک نگاه کلی تمامی تولید کنندگان از دست اندکاران و بخش های دولتی انتظارات مشابهی دارند که بیان آن تکرار مکررات است ولی خلاصه کلام حمایت‌های ارگان های دولتی نوید بخش و راه گشای تمام مشکلات بخش‌های تولیدی و خدماتی خواهد شد.

 آیا پیشنهادی برای بهبود اوضاع کسب و کار در صنعت بسته بندی دارید؟

نظارت مستمر و مداوم در بخش صادرات کالاهای ساخته شده از نظر کیفیت ، رعایت استانداردهای مربوطه، بالا بردن و اهمیت دادن به موضوع بسته بندی و از همه مهم تر تفهیم اساسی و حیاتی بودن کیفیت بسته بندی در رشد و ارتقای یک واحد تولیدی از نیازهای ضروری بسته بندی کشور است.

به نظر شما در حال حاضر صادرات چگونه می تواند به وضعیت اقتصادی شرکت ها کمک کند؟

به طور یقین صادرات در رشد و شکوفایی اقتصاد هر کشوری نقش اساسی و سازنده داشته و بدیهی است که باعث افزایش درآمد سرانه مردم می شود و میزان رفاه عمومی مردم نیز متناسب با آن بالا خواهد رفت. حمایت های عملی دولت و مشوق‌های صادراتی می تواند نقش اساسی در این زمینه داشته باشد. شرکت های تولیدی به لحاظ توجه به بازار هدف در خارج از محدوده کشور می توانند ضمن رعایت کردن استاندارد های کالاهای صادراتی با تدوین سیاست جدید و به روز کردن تکنولوژی تولید، توانمندی های خود را افزایش داده و باعث رشد و توسعه واحد خود شده که متناسب با آن موجبات رشد اقتصادی نیز فراهم خواهد شد.

بهترین راه کار برای برون رفت از رکود اقتصادی فعلی چیست؟

رکود اقتصادی بعد از هر افزایش ناگهانی قیمت، امری طبیعی است. مسلما هر تورم جهشی به دنبال خود رکود اقتصادی را خواهد داشت که تا آماده کردناذهان عمومی و نیز عادت کردن  عامه مردم جامعه  به افزایش قیمت و تثبیت آن، به طور یقین مقاومتی از طرف مصرف کننده خواهد داشت. در این موقعیت بهترین راه، ایجاد بازار مصرف کاذب بوده تا به تبع آن نقدینگی مردم نیز در افزایش میزان تقاضا نسبت به عرضه، نقش مثبت و سازنده داشته باشد.

 وضعیت فعلی صنعت بسته بندی ایران در مقایسه با کشورهایی همچون چین یا ترکیه را چگونه ارزیابی می کنید؟

شکی نیست که ایران و شرکت های تولیدی داخلی به ویژه آن هایی که در امر صادرات نیز فعال هستند از لحاظ مقایسه با کشورهایی مانند چین و ترکیه در سطح پایینی بوده و علت آن نیز اهمیت ندادن به امور بسته بندی و کیفیت کالای ارسالی به تمامی کشورهای دنیا است. بدیهی است مصرف کننده در نگاه اول مجذوب و شیفته بسته‌بندی کالای مصرفی خواهد بود. پس کیفیت محتوای داخلی در مرحله دوم است، البته تا زمانی که آن برند شناخته شده باشد. در آن صورت کیفیت بسته بندی می تواند در رده دوم قرار گیرد.

در پایان چنانچه صحبت خاصی دارید بفرمایید.

باور به کار بستن مدیریت های نوین و استراتژیک در روند مراحل تولید، احترام به حقوق مشتری و رضایت مند مشتری باید در وجود تک تک واحدهای ذیربط نهادینه شده و سیستم های مدیریتی دانش بنیان و ارتباط دانشگاه با مراکز تولید بیش از پیش باید در برنامه های آینده گنجانده شود.