پایداری (Sustainability) به نکته‌ای بسیار مهم تبدیل شده است. تعداد روزافزون مصرف‌کنندگان، به‌خصوص مصرف‌کنندگان جوان، به این فکر می‌کنند که خریدشان چه تاثیری بر محیط‌زیست خواهد گذاشت. ایده کلی درخصوص «اثر کربنی» همچنین تمایل به استفاده از مواد اولیه بازیافت شده یا بازیافت‌پذیر، بیش از پیش به موضوعی شخصی تبدیل شده است. تهیه و تولیدکنندگان لیبل نیز این موضوع را درک کردهاند. بر پایه آخرین تحقیق انجام شده توسط X-Rite Packaging، 81درصد از کانورترها می‌گویند که پایداری موضوعی مهم است. با این وجود کانورترها باید عوامل بسیاری ازجمله هزینه و عملکرد را در محاسبات خود در نظر بگیرند، به‌خصوص در هنگام تصمیم‌گیری برای این‌که باید از چه ماده اولیه‌ای برای لیبل‌هایشان استفاده کنند. چالش‌ها از اینجا آغاز میشود: چگونه تولیدکننده لیبل می‌تواند لیبلی را تولید کند که هم کیفیت و عملکرد سفارش‌دهنده را تامین کند و هم دغدغه‌های روزافزون مصرف‌کنندگان درخصوص پایداری را جامه عمل بپوشاند. مهم‌تر این‌که چگونه هزینه‌ها را در این شرایط کنترل کند.
R & D برای نجات
خبر خوب این است که تولیدکنندگان مواداولیه این نوسان و نیروی محرک جدید را درک کردهاند و با واحدهای R&D خود در پی پاسخگویی به آن برآمده‌آند. آن‌ها به سختی کار می‌کنند تا به کانورترها محصولاتی پایدارتر با عملکرد بالا و البته هزینه‌های کمتر ارایه کنند. کاهش هزینه‌هایی که باعث ثبات در اقتصاد نیز میشود.
این یعنی این‌که همه برنده هستند. مصرف‌کنندگان که پایداری موضوعی مهم برایشان است نیز برنده‌اند. همچنین مالکان نام‌های تجاری که به دنبال جذابیت درون قفسه فروشگاه‌ها هستند. کانورترها نیز خیالی جمع خواهند داشت که عملیاتی سودمند را اجرایی می‌کنند و حتی می‌توانند پا را از مرزهای محدودیت فراتر بگذارند. برای درک این‌که چگونه تولیدکنندگان می‌توانند به حرکت فناوری لیبل در جهت پایداری کمک کنند، باید ابتدا به فاکتورهای سطح و لایه‌های یک لیبل توجه کرد.
یک لیبل استاندارد حساس به فشار که طراحی شده تا به بسته بچسبد، در سه بخش مهندسی میشود: چهره، چسب و تویی جداشونده. لیبل‌ها و بسته‌بندی می‌توانند بدون چسب نیز تولید شوند همانند شرینک اسلیوها که به دور یک بطری می‌پیچند و نیز بسته‌بندی انعطاف‌پذیر یا آویزها.
این اجزا خودشان از مواد اولیه خام گوناگونی تولید شده‌اند و سیر تکاملی جالبی از ضخیم و گران به سمت نازک و ارزان داشتهاند. با هر کدام از این اجزا، فرصت‌های جدیدی برای اغلب محصولات پایدارتر ایجاد میشود. حالا بیایید تا هر کدام از این عناصر را با جزییات بیشتری ببینیم و به انتخاب‌هایی که کانورترها برای داشتن راهکارهای پیش‌رو دارند توجه کنیم. این انتخاب‌ها شامل فناوری‌های در حال ظهور لیبل و فرآیندهای تبدیل و تغییر مواد می شود.
مواداولیه ظاهر بیرونی لیبل تهیه شده از منابع تجدیدپذیر
Face stock به لایه بیرونی لیبل می‌گویند که چاپ میشود و به‌طور خاص از کاغذ یا فیلم تولید میشود. در سال‌های اخیر، کانورترها این توانایی را داشتهاند تا محصولات کاغذی FSC و محصولات کاغذی تولیدشده از ضایعات پس از مصرف (PCW) یا حتی بازیافت‌شده را پیشنهاد دهند. بسیاری از تهیه‌کنندگان اکنون این پیشنهادات را می‌دهند اما این به عهده کانورترهاست که مدارک دارای تاییدیه این محصولات را بررسی کنند.
محصولات PCW و FSC-certified عملکرد بهتری نسبت به کاغذهای با پایداری کمتر دارند. با این وجود هنوز هم برای کانورترها مهم است که آن‌ها را آزمایش و توان، رنگ و شفافیت‌شان را ارزیابی کنند. البته به‌کارگیری برخی روکش‌ها برای بالا بردن عملکرد لیبل، باعث دور شدن آن از نگرش پایداری میشود.
در مورد فیلم‌ها، کانورترها اکنون انتخاب‌های زیادی از میان رزین‌های تجدیدپذیر دارند. این رزین‌هایی که از منابع زیست تخریب‌پذیر مانند اتانول، نیشکر تولید می‌شوند، اثر کربنی ناچیزی در مقابل فیلم‌های پایه نفتی دارند. کانورترها باید این فیلم‌ها را آزمایش و این ویژگی‌ها را ارزیابی کنند و همچنین به مدارک ثبت آن توجه ویژه داشته باشند.
کانورترهایی که با فیلم‌ها کار می‌کنند می‌توانند کاهش ضخامت را به عنوان یک روش افزایش پایداری ببینند. این یک راه موثر است. کاهش ضخامت می‌تواند به افزایش تعداد لیبل‌ها در هر رول، تعداد بیشتر رول‌ها در هر پالت و کاهش هزینه‌ها در حمل‌ونقل منجر شود که در نتیجه کاهش مصرف سوخت را در پی دارد. برای رفتن در این راه، کانورترها باید توان سطح و سختی آن را کنترل کنند همچنین کارکرد آن در سرعت‌های بالا.
چسب‌هایی که مکمل بازیافت هستند
کانورترها می‌توانند یکی از این سه نوع چسب را انتخاب کنند: حلال، گرماذوب و پایه آب. از میان این‌ها، گرماذوب و پایه آب‌ها، گزینه‌های بی‌نهایت پایداری هستند.
موسسه بازیافت‌کنندگان پلاستیک (APR) مواد اولیه‌ای برای تولید لیبل را توصیه می‌کند که در فهرست تدوین شده این انجمن آمده است. این لیبل‌های ویژه که با فرآیند بازیافت هماهنگ هستند قابلیت غوطه‌وری در آب را دارند، با مرکب‌هایی که پس نمی‌دهند و چسب‌هایی که در فرآیند دوباره نرم کردن پلاستیک حل و تجزیه نمی‌شوند.
فناوری یک‌بار دیگر به کمک آمده است. به عنوان مثال، محصول Avery Dennison Clean Flake چسب‌هایی را پیشنهاد می‌دهد که به خوبی از بطری‌های پلاستیکی و سایر محصولات جدا می‌شوند. این عملیات اجازه بازیافت تمیز رزین PET به پلاستیک‌های باکیفیت را می‌دهد. کانورترها همچنین می‌توانند به کاهش وزن روکش چسب نیز توجه کنند. در اینجا عملکرد چسب عاملی است که باید مورد آزمایش قرار گیرد و ارزیابی شود.
توییهای جداشونده تولیدشده از محتویات بازیافتی
آخرین محتویاتی که باید مورد ارزیابی قرار گیرد توییهای جداشونده هستند. توییهای جداشونده در واقع کاغذ یا فیلمی هستند که پیش از فرآیند کانورتینگ لیبل بر روی آن‌ها می‌چسبد.
تفکر و گرایش پایدار برای این فیلم‌ها، استفاده از محتویات بازیافت شده است. کانورترها می‌توانند این محصولات را که از 25درصد مواد بازیافت شده تولید شده‌اند انتخاب کنند. قابلیت کشش و شفافیت نکاتی هستند که باید در این مورد ارزیابی شوند.
لاینرهای کاغذی می‌تواند مانند رویه کاغذی از مواد FSC یا PCW تولید شوند. در همه موارد، کانورترها باید کاهش ضخامت و در نتیجه مصرف مواداولیه را مورد توجه قرار دهند. تقاضای مصرف‌کننده تنها ممکن است بخشی از حرکتی باشد که تغییر را به وجود می‌آورد. برای این‌که تغییر اتفاق افتد، باید در دنیای حقیقی بر روی آن کار کرد. برخی اوقات حتی این موضوع بر میزان سود نیز اثرگذار است. تولید لیبل‌های دوستدار محیط‌زیست، چالشی جدی و تقاضایی حقیقی در این بخش از صنعت است.
