مريم عراقی: دانش آموختگان کارشناسی ارشد، گروه پژوهشی بايوپليمر، گروه علوم و صنايع غذايی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
زینب مصلحی: دانش آموختگان کارشناسی ارشد، گروه پژوهشی بايوپليمر، گروه علوم و صنايع غذايی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
عبدالرضا محمدی نافچی: استادیار، گروه پژوهشی بايوپليمر، گروه علوم و صنايع غذايی، دانشگاه آزاد اسلامی واحد دامغان
چكيده
امروزه استفاده از فيلم و پوششهای خوراکی به دليل زيست تخريب پذير بودن آنها گسترش بسياری يافته است. ژلاتين ماهی که از پسماند ضايعات پوست ماهی به دست میآيد ميتواند يک ترکيب پروتئينی مناسب جهت توليد فيلم خوراکی در بسته بندیها باشد. فيلمها از ترکيب ژلاتين ماهی و اسيد فروليک[4] در غلظتهای(0% ،1% ،3% و 5%) محتوی قند (5%) و فاقد ریبوز[5] در شرايط10< و دمای °C60 و تزريق مداوم اکسيژن و افزودن افزودن نرم کننده سوربيتول[6]/ گليسرول[7] تهيه گرديدند. سپس ميزان نفوذپذيری به بخار آب[8] (WVP)، اکسيژن[9](OP) و شاخص های رنگ سنجی مورد بررسی قرار گرفتند. ميزان با افزايش غلظت اسيد فروليک، ميزان نفوذپذيری به بخار آب و اکسيژن در فيلم محتوی قند ريبوز کاهش معنی داری در سطح 5% نشان داد. افزودن اسید فرولیک و قند ریبوز منجر به افزایش شاخص های-a (شاخص تمایل رنگ به سمت سبز) و +b (شاخص تمایل رنگ به سمت زرد) و افزایش آنهاگردید. نتايج به دست آمده، نشان داد که قند ریبوز و اسید فرولیک هر دو خواص فيزيک وشيميايی و ممانعتی فيلمهای زيست تخريب پذير بر پايه ژلاتين ماهی سردابی را بهبود داده و میتوانند در صنايع بسته بندی با کاربردی دارویی و غذایی مورد استفاده قرار گیرند.
واژه هاي كليدي
اسيد فروليک، قند ریبوز و ژلاتین ماهی سردابی.
1- مقدمه
در سالهای اخیر، فیلمهای خوراکی در بسته بندی غذاها و داروها به دلیل خاصیت تجزیه پذیری بالا و دوستی با محیط زیست در بسته بندی مواد غذايی و دارويی] 5 و 6[ مورد توجّه بسیاری قرار گرفته اند. اگرچه فیلم های پلیمری خوراکی به طور کامل جایگزین فیلم های سنتزی[10] مورد استفاده در بسته بندی نشدهاند]7[ ؛ اما این پلیمرهای تجزیه پذیر که دارای پتانسیل کاهش مصرف یا حتّی جایگزینی کامل در مصرف برخی از فیلم های سنتزی هستند] 5، 6 و 7[ علاوه بر کاهش آلودگی ایجاد شده ناشی از فیلم های سنتزی ]14[ موجب کاهش ضایعات و زباله های تولید شده میشوند که این عوامل، منجر به توجّه بیشتر به فیلم های خوراکی زیست تخریب پذیر شده است]6 و7[. در این میان، پروتئینها به دلیل فراوانی نسبی آنها، توانایی تشکیل فیلم و ارزش غذایی، کاربرد بیشتری دارند]7[. ژلاتين يک ماده پروتئينی است که از هيدروليز[11] کلاژن[12] موجود در پوست، استخوان و بافت پيوندی حيوانات از جمله دام، طيور و آبزيان به دست میآيد و در صنايع غذايی و دارويی کاربرد دارد. بخشی از ژلاتين توليد شده در جهان از پوست و حیوان خوک میباشد که مصرف آن در کشورهای اسلامی از لحاظ شرعی اشکال دارد. همچنين ابتلای دامها به جنون گاوی و انتقال آن به انسان توسط ژلاتين از پوست و استخوان دامهای آلوده خطرناک میباشد. ژلاتين ماهی، ترکیبی است فاقد اين معايب که از پسماند کم ارزش ضايعات پوست ماهی به دست میآيد و همچنین ارزان قیمت و قابل دسترس است که میتواند يک جايگزين مناسب باشد. ژلاتين ماهی به دليل محتوی کم اسيدهای آمينه پرولين[13] و هيدروکسي پرولين[14] که عامل پيوند هيدروژنی[15] و تثبيت ساختار مارپيچ سوم پروتئين هستند]9، 10، 11 و 12[. دارای دمای ذوب و تشکيل ژل[16] پائينتری نسبت به ژلاتين حاصل از پستانداران است]8، 11و13[. عدم ثبات ساختمان مارپيچ منجر به حلاليت ژلاتين میشود]4[ که میتوان با اصلاح ساختار، خواص کششی و مقاومت به رطوبت را در آن بهبود داد. ايجاد اتصالات عرضی در پروتئينها يکی از روشهای مؤثر است]12[ که با استفاده از روشهای آنزيمی و عملکردهای فيزيکی و شيميايی امکانپذير میباشد]14[. اسید فرولیک و قند ریبوز از جمله ترکیباتی هستند که سبب ایجاد اتصالات عرضی در پروتئینها میشوند. يکی از مشتقات سيناميک اسيد[17]، فروليک اسيد(4 هيدروکسی[18] -3- متوکسی سيناميک اسيد[19]) يکی از مشتقات سيناميک اسيد ميباشد که بخشی از ليگنو سلولز[20] ديواره سلولی را تشکيل داده و از طريق ايجاد پيوند عرضی بين ليگنين[21] و پلیساکاريد[22] منجر به استحکام ديواره سلولی ميشود. قند ریبوز یک مونوساکارید[23] از نوع آلدو پنتوز با فرمول C5H10O است که با حرارت ملایم ودر حضور پروتئین وارد واکنش میلارد[24] میشود و از عوامل ایجاد اتصالات عرضی است ]6، 8، 10، 15 و 16[. هدف از اين مطالعه، اصلاح ژلاتين ماهی سردابی از طريق ايجاد پيوند عرضی توسط اسيد فروليک، قند ریبوز و بررسی تأثیر آنها بر خواص فيزيکی، ممانعتی و تعیین شاخص های رنگ سنجی در فيلم زيست تخريب پذير بر پایه ژلاتين ماهی سردابی با کاربرد در بسته بندی مواد غذایی ميباشد.