ایرنا: محققان دانشگاه صنعتی اصفهان در یک طرح آزمایشگاهی موفق شدند با بهره ‌گیری از نانو ذرات خاک رس و نشاسته در مواد بسته‌ بندی، میزان‌ تخریب‌ پذیری مواد مورد استفاده در صنایع بسته ‌بندی را افزایش دهند.

 

مواد بسته ‌بندی‌تخریب ‌پذیر, مواد بسته‌ بندی, صنایع بسته ‌بندی, نانو ذرات خاک رس, ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری, دانشگاه صنعتی اصفهان, بسته بندی, پلیمر, پلی اتیلن سبک, پلی اتیلن خطی, مواد بسته‌ بندی پلی‌ اتیلنی, روح الله باقری, محمود معصومی, مریم ثابت زاده, کربوهیدرات پلیمرز

به گزارش ایرنا از ستاد ویژه توسعه فناوری نانو ریاست جمهوری، محقق دانشگاه صنعتی اصفهان در این باره گفت: در سال‌های اخیر به کارگیری مواد زیست ‌تخریب‌ پذیر در صنایع بسته بندی، کشاورزی و پزشکی مورد توجه بسیاری از محققان و طراحان حوزه‌ تولید پلیمر قرار گرفته است.
مریم ثابت زاده افزود: امروزه در صنایع بسته بندی از پلی اتیلن سبک و پلی اتیلن خطی استفاده می شود اما به دلیل مشکلات زیست‌ محیطی بوجود آمده ناشی از مصرف این مواد، بهره‌گیری از پلیمرهای طبیعی مانند نشاسته به دلیل قیمت پایین و تجدید پذیری، مورد توجه قرار گرفته است.به گفته ثابت زاده، اضافه کردن نشاسته به پلی‌اتیلن موجب افت شدید خواص مکانیکی آن می‌شود لذا در این پژوهش، بهبود خواص مکانیکی و زیست‌ تخریب ‌پذیری مواد بسته ‌بندی پایه پلی‌اتیلنی حاوی نشاسته با اضافه کردن مقدار بهینه‌ نانو ذرات خاک رس همراه بوده است.
وی تصریح کرد: مواد به دست آمده در این طرح تحقیق، مشکل های زیست‌محیطی ناشی از پلیمرهای تجدید ناپذیر را برطرف می‌کند در واقع افزایش نانو ذرات خاک رس موجب افزایش برهمکنش بین نانو ذرات و پلیمر شده و بهبود خواص مکانیکی مواد را در پی دارد.
این محقق دانشگاه صنعتی اصفهان گفت: نتایج تحقیق مذکور نشان داد که مواد پلی‌اتیلنی حاوی 15 درصد نشاسته‌ اصلاح‌ شده و پنج درصد نانوذرات خاک رس به ‌عنوان گزینه‌ مناسبی برای جایگزینی مواد بسته‌ بندی پلی‌ اتیلنی خالص در صنعت بسته‌ بندی است.این تحقیق حاصل تلاش دکتر روح الله باقری و دکتر محمود معصومی، اعضای هیأت علمی دانشگاه صنعتی اصفهان و مریم ثابت زاده، دانشجوی مقطع دکترای این دانشگاه است.نتایج این تحقیق در مجله‌ ‘ کربوهیدرات پلیمرز ‘ (Carbohydrate Polymers) در سال 2016 چاپ شده است.
مواد پلیمری به عنوان بخش اصلی مواد به کار رفته در صنایع بسته ‌بندی به شمار می‌روند. این مواد علاوه بر گران بودن، تجزیه‌ناپذیر هستند و این موضوع موجب بروز مشکلات شدید زیست‌محیطی شده است.

www.irna.ir