بسته‌بندی‌های ضددسترسی کودکان

از نگاه قانون، تولیدکنندگان باید کالاهای خانگی- شامل برخی داروها، محصولات شوینده و کالاهای باغبانی- را در بسته‌بندی‌های ضددسترسی کودکان (CR) عرضه کنند.

هدف از بسته‌بندی‌های CR، دور نگه داشتن انگشتان کوچک کودکان از محصولاتی است که می‌تواند به آنها آسیب‌های جدی بزند در حالی که همزمان دیگران بتواند به راحتی بسته‌بندی‌ها را باز و بسته کنند. سازمان بهداشت جهانی (WHO) و UNICEF، بسته‌بندی‌های CR را از موفق‌ترین کارهای انجام شده در جلوگیری از مسمومیت اتفاقی کودکان برمی‌شمرند.

یک بسته ضددسترسی کودکان اغلب نیاز به حیله‌ای برای باز شدن دارد- چیزی پیچیده‌تر از اینکه اغلب کودکان بتوانند به آن دست یابند. به‌عنوان مثال مصرف‌کنندگان ممکن است مجبور باشند تا همزمان درب را همراه با فشار دادن یا فشردن، به طرفین بچرخانند. حتی ممکن است که بسته‌های غیرقابل دربندی مجدد مانند بسته‌های بلیستری را با استفاده از مواد اولیه بسیار قوی که پاره کردن آنها بسیار سخت باشد، ضددسترسی کودکان کنند.

استانداردهای اروپایی بسیاری تدوین شده‌اند تا به تولیدکنندگان و طراحان کمک کنند که همزمان ایمن و موثر باشند.

استانداردهای بسته‌بندی‌های CR: قواعد اولیه

– استانداردها توضیح می‌دهند که چگونه باید آزمایش‌های هدفمند را بر روی بسته‌های CR انجام داد، به طراحان کمک کرد و تضمین نمود که کودکان نخواهند توانست به محصولات سمی دسترسی داشته باشند.

– آخرین استاندارد BS EN ISO 13127:2012، آزمایش‌های مکانیکی را برای کنترل ایمنی تغییرات کوچک در بسته‌های CR فعلی معرفی می‌کند.

– BS EN ISO 8317:2004، آخرین روش‌های آزمایش برای بسته‌های قابل دربندی مجدد مانند سفیدکننده یا بطری‌های دارویی را توضیح می‌دهد.

– BS EN 14375:2003، بسته‌های غیرقابل دربندی مجدد برای محصولات دارویی (به‌عنوان مثال بسته‌های بلیستر یا قرص‌ها) را پوشش می‌دهد و

– BS EN 862:2005 بسته‌های غیرقابل دربندی مجدد برای محصولات غیردارویی را.

استانداردهای بسته‌بندی‌های CR: جزییات

استانداردها تصریح می‌کنند که بسته‌های ضددسترسی کودکان باید با شرایط زیر توسط کودکان و بزرگسالان مورد آزمایش قرار گیرند:

– از گروهی از کودکان بین 42 تا 51 ماهه خواسته می‌شود تا درب بسته را باز کنند. چنانچه نتوانند پس از 5 دقیقه آن را باز کنند، به آنها روش باز کردن را نشان می‌دهند و سپس 5 دقیقه دیگر بسته را در اختیارشان می‌گذارند.

– بسته CR باید حداقل برای 85درصد از کودکان در 5 دقیقه نخست غیرقابل باز کردن باشد.

– بسته همچنین به وسیله تعدادی از بزرگسالان بین 50 تا 70ساله آزمایش می‌شود. حداقل 90درصد از این گروه باید قادر به باز کردن و بستن درب باشند- یا برای بسته‌های غیرقابل دربندی مجدد- باید بتوانند آن‌ها را باز و یک نمونه از محصول را خارج کنند. آزمایش از سالمندان استفاده می‌کند چراکه آنان اغلب بیشترین مشکل را برای باز و بسته کردن بسته‌های CR دارند.

– اندازه گروه به خاطر به‌کارگیری روش‌های متوالی به کار گرفته شده متفاوت است. به عنوان مثال، در آزمایش کودک، اغلب بین 30 تا 60 نفر برای ارزیابی بسته CR، تحت آزمایش قرار می‌گیرند. اما آزمایش‌کنندگان ممکن است که نیاز به کار‌گیری 200 کودک برای داشتن تصویری شفاف از صحت عملکرد بسته داشته باشند.

آزمایش‌های مکانیکی برای حداقل تغییر

BS EN ISO 13127:2012، حاوی جزییاتی بود که نشان داد برای نخستین‌بار چگونه می‌توان از ماشین به جای انسان برای آزمایش ضددسترسی بودن برخی از بسته‌بندی‌ها استفاده کرد. این استاندارد بیانگر 10 آزمایش استاندارد برای انواع مختلف بسته‌ها مانند آزمایش نیروی مورد نیاز برای فشار دادن، کشیدن یا فشردن درب بطری است.

این آزمایش‌ها روش قابل اعتماد برای مقایسه بسته‌های اصلاح شده با محصولاتی است که قبلا توسط کودکان مورد آزمایش قرار گرفته بودند. به مصرف‌کنندگان این اطمینان داده می‌شود که هر جایگزینی مانند بسته‌های اصلی می‌‌توانند قابل اطمینان باشند. تغییرات حداقلی شامل تغییرات کوچک در محصول است. تغییراتی همچون تماس شیاری بین بطری و درب. هر تغییر کوچک یا طراحی جدیدی باید با انسان‌های واقعی مورد آزمایش قرار گیرند.

ضددسترسی کودکان نه ضدکودکان

متاسفانه هیچ ظرفی که برای مصرف روزانه طراحی شده نمی‌تواند کاملا ضدکودکان باشد به همین خاطر ضروری است پیش‌بینی‌های لازم برای محصولات خطرناک صورت بگیرد.

برای آگاهی از جزییات، به فهرست ایمنی زیر توجه کنید:

فهرست مسایل ایمنی

بسته‌بندی CR آخرین خط دفاعی است. برای جلوگیری از دسترسی کودکان به مواد خطرناک خانگی، همیشه:

– داروها و مواد شیمیایی را خارج از دید و دسترس کودکان قرار دهید ترجیحا در قفسه قفل شده بالای کابینت.

– تا حد ممکن، محصولاتی را بخرید که در بسته‌های CR عرضه می‌شوند.

– همیشه مواد شیمیایی را در بسته‌های اصلی خودشان نگهداری کنید.

– داروها و مواد شیمیایی که مورد نیاز نیستند را به روشی ایمن از بین ببرید.

– مطمئن شوید که داروهای درون یخچال از دسترس کودکان به دور هستند.

چنانچه فرزند شما چیزی سمی را بلعید:

– با پلیس یا اورژانس تماس بگیرید.

– دریابید که چگونه، چه وقت و چه چیزی را بلعیده است.

– نمونه‌ای از ظرف را برای نشان دادن به پرسنل اورژانس همراه داشته باشید.