برندهای بیشتری این روزها به دنبال بستهبندیهای پایه کاغذ هستند چراکه طرفدار محیطزیست هستند. اما ممکن است آنها درک کاملی از محیطزیست، عملکرد و موازنه هزینهای روکشهای ضدنفوذ نداشته باشند. اغلب مردم میتوانند موافق این موضوع باشند که مواد شیمیایی مانند BPA یا PFAS نباید جایی در بستهبندیهای غذایی داشته باشند با وجود ویژگیهای نفوذناپذیری خوبی که دارند. تردید نسبت به مهاجرت مواد شیمیایی از بستهبندی به مواد غذایی بر عملکردی همچون افزایش طول عمر محصول چربش دارد.
جایگزینهایی با نگرانیهای کمتر موجود هستند اما در مورد دوستدار میحطزیست بودن برخی از آنها اغراق شده است. آیا میتوانید همان میزان عملکرد از آنها را انتظار داشته باشید؟ و دیگر اینکه آیا این مواد جایگزین قابل بازیافت هستند؟ آیا آنها در حیطه بستهبندیهای کاغذی به حساب میآیند و یا خارج از آن؟ فرمولاسیون شیمیایی جایگزین چگونه بر پایداری و عملکرد بستهبندی کاغذی تاثیر میگذارد؟
علاوه بر این همینطور که شرکتهای بیشتری به دنبال ظروف فیبری قالبگیری شده و سایر انواع بستهبندیهای پایدار کاغذی میگردند، درک اساسی از اینکه این فرمولاسیون چگونه درون کاغذ اعمال میشود و چگونه میتواند به برندها در دستیابی به اهداف پایداریشان کمک میکند، مهمتر میشود.
در ادامه گفتوگو با Richard Brooks، مدیر بازاریابی جهانی در بخش بستهبندی شرکت Solenis را خواهیم خواند. شرکت سری روکشهای محافظ با نام Top Screen را تولید می کند. Brooks بعد از 35سال کار در DuPont و Sonoco به این شرکت پیوسته است.
در میان واکنشهای اخیر ضدپلاستیک، بسیاری برندها به سمت بستهبندیهای کاغذی تغییر جهت دادهاند چراکه پیام زیست محیطی مثبتی را به مصرفکنندگان میفرستد. نظر شما در این خصوص چیست؟
Brooks: ما شاهد نمونههای بسیاری از برندهای بزرگ هستیم که در تلاش بیشتر برای بستهبندیهای پایدار هستند چه به صورت جداگانه و چه با نگرشی چندجانبه و کنسرسیومی. هر دو این روشها پاسخی مستقیم به خریدارانشان است و در برخی مواقع حتی برای آمادگی و هماهنگی با قوانین در حال تصویب در آینده. بستهبندیهای پایه کاغذ به عنوان جایگزینی برای بستهبندیهای پلاستیکی مسیری مهم است زیرا همانطور که گفته شد کاغذ بهطور کلی قابل بازیافت و زیست تخریبپذیرتر ارزیابی میشود به همین جهت برای محیطزیست بهتر است.
با این وجود این جابهجایی و تغییر جهت سختتر از آن چیزی است که به نظر میرسد. بستهبندیهای پلاستیکی اساسا عملکرد خوبی (مانند نفوذناپذیری در برابر آب، رطوبت و چربی) با هزینه پایین دارند. علاوه بر این، سرمایهگذاری در تجهیزات و کارخانجات برای تولید بستهبندیهای پلاستیکی به خوبی انجام شده است. حرکت از بستهبندیهای پلاستیکی به سمت کاغذی نیازمند خلاقیت در مواداولیه و سرمایهگذاری در تجهیزات برای تضمین عملکرد مورد نظر و هزینههای مناسب است. در برخی موارد چرخه جدید ارزش باید پیشبینی و ثبت شود تا ساختار جدید شکل بگیرد.
در مجموع ما پیشبینی میکنیم که صاحبان برند به صورت انتخابی به سمت بستهبندیهای کاغذی پیش بروند البته با توجه به دستیابی به روشهای قابل اجرا.
صنعت بستهبندی سالیان سال بر روی کاهش/ جایگزینی مواد شیمیایی مورد توجه و نگرانی تلاش کرده است. چرا چنین کاری اینقدر سخت است؟
Brooks: همانطور که پیش از این گفتم این به خاطر عملکرد و هزینههاست. به طور اجتنابناپذیری جایگزینهای این نوع مواد شیمیایی نیازمند توجیه اقتصادی در عملکرد کاربردی شان است. به عنوان مثال PFAS به طور خاص در بستهبندی مواد غذایی برای ایجاد مقاومت در برابر چربی به کار گرفته میشود و عملکرد خوبی هم در شرایط مختلف از خود نشان داده است. از کاسههای سالاد سرد تا سینیهای قابل استفاده در مایکروفر و اجاق.
فناوریهای جایگزین مانند مواد مقاوم چربی Solenis Contour PFAS-free در شرایط محدودتری عمل میکند به همین خاطر صاحبان برند باید در کاربردها و محلهای بهکارگیری آن حساستر باشند.
PE و موم پارافین اغلب بهعنوان مواد ضدنفوذ و بهعنوان لمینیت برای ایجاد محافظت در برابر آب و رطوبت به کار گرفته میشوند. بسته کاغذی لمینیت شده معمولا قابل بازیافت و زیست تخریبپذیر نیست و به همین خاطر از لحاظ زیستمحیطی مطلوب به حساب نمیآید.
بهترین مثال برای این موضوع لیوانهای یکبار مصرف کاغذی هستند که مصرفکنندگان روزانه در کافیشاپها استفاده میکنند. جایگزینهایی مانند روکشهای محافظتی TopScreen میتوانند بهعنوان جایگزین PE مورد استفاده قرار گیرند چراکه به راحتی بازیافت میشوند. با این وجود این مواد گرانتر هستند و صاحبان برند باید انتخاب کنند که مشتریهایشان حاضرند تا چه میزان هزینههای پایداری را بپردازند.
درنهایت اینکه هر زمان راهکارهای قابل اجرا شناسایی و تایید شدند صاحبان نامهای تجاری باید با زنجیره ارزش آن کار کنند تا ظرفیت کافی را برای پاسخ به نیازها ایجاد کنند چراکه راهکارهای جایگزین لزوما به یکباره برای استفاده خلق نمیشوند.
چه نوعی از راهکارها یا گزینههایی در حال حاضر موجود هستند و چگونه از منظر عملکرد و پایداری با یکدیگر هماهنگ میشوند؟
Brooks: تعداد قابل ملاحظهای از راهکارهای خلاقانه در صنعت بستهبندی کاغذ در مرحله ارتقا هستند تا جایگزین بستهبندیهای پلاستیکی شوند. راهکارهایی که فرصتهای بسیاری را در اختیار صنعت خواهند گذاشت. نکته کلیدی برای ایجاد راهکارهای بستهبندی کاغذی همانا ارتقا و بهبود روکشهای محافظ و ضدنفوذی هستند که زیست تخریبپذیر، قابل بازیافت و بایو باشند. این روکشهای ضذنفوذ محافظت خوبی در برابر آب و رطوبت، روغن و چربی به وجود میآورند و سیلپذیری خوبی نیز دارند که بخشی مهم در عملکردشان در صنعت بستهبندیهای کاغذی بهشمار میآید.
جایگزینهای BPA، ماده شیمیایی نگرانکنندهای که در برخی بستهبندیهای پلاستیکی مورد استفاده قرار میگیرد، نیز خود تحت نظارت شدید هستند. تولیدکنندگان چه فکری برای جایگزینی مادهای همچون PFAS کردهاند.
Brooks: یکی از مهمترین جنبههای ارتقا جایگزینهای موادشیمیایی همچون PFAS، تولید مواد نفوذ جدید در همراهی با قوانینی وضع شده در این زمینه است. تیم تحقیق و توسعه ما دست در دست گروه حقوقی ما کار میکنند تا تضمین شود که استانداردهای قانونی برای مواد جدید رعایت میشود، استانداردهایی همچون FDA و BFR.
تیم حقوقی ما همچنین همکاری نزدیکی با گروههای حقوقی دیگر در صنعت دارد تا از قوانینی که در حال وضع شدن هستند مطلع باشد و بداند که چه سطوح و موادی را نمیتوان به عنوان ماده محافظتی مورد استفاده قرار داد.
به عنوان یک ماده اولیه پایه کاغذ، ظروف قالبگیری شده فیبری در دهه اخیر رشد زیادی داشتهاند. اما از گوشه و کنار درخصوص مشکلات تولید میشنویم. نظر شما در این خصوص چیست؟
Brooks: ما موافقیم که صنعت فیبر قالبگیری شده در سالهای اخیر رشد چشمگیری داشته است. کاربردهای غذایی آن در حال حاضر در زمینه قیمت عملکرد و زیبایی با پلاستیکها رقابت میکند. علاوه بر این، ممنوعیتهای محلی بر روی ظروف فومی (expanded Polystyrene) EPS منجر به رشدی تاثیرگذار در رقابت فیبرهای قالبگیری شده است.
از جنبه مواد خام اولیه، فیبر قالبگیری شده بخش کوچکی از صنعت بستهبندی کاغذی است و تولید را دچار محدودیت نمیکند. جایگزینهای PFAS که در فیبرهای قالبگیری شده برای مقاومت در برابر چربیها به کار برده میشوند در حال ادغام هستند و قابلیت بازیافت و تجزیهپذیری خوبی از خود نشان میدهند.
خلاصه اینکه، نگرانیها شامل احداث کارخانه و زمان برای سرمایهگذاری برای این کار میشود. بررسیهای ما نشان میدهد که هم تولیدکنندگان پلاستیک و هم قیبرهای قالبگیری شده فعالانه در بحث تجهیزات و تولید سرمایهگذاری میکنند تا پاسخگوی نیاز بازار باشند.