می‌خواهید که بازیافت‌پذیری بطری‌هایتان تا حد ممکن بالا رود؟ این راهکارها را دنبال کنید تا به بالاترین پایداری در بسته‌بندی‌هایتان برسید. در مسیر خلق اجزا سازنده بسته‌بندی که قابل بازیافت هستند، بسیاری از برندها از درک اینکه چگونه تصمیماتشان می‌تواند تاثیری دراماتیک بر نتایج جریان پایین‌دستی بگذارد عاجزند.
به عنوان مثال داشتن درک اولیه از اینکه سفر بسته از میان «کارخانه بازیابی مواداولیه» یا MRF ضروری است تا اینکه بتوان اطلاعات لازم را برای طراحی آسان بسته‌بندی‌های قابل بازیافت به دست آورد. شما باید این نه توصیه و مثال‌های آن را در طی فرآیند تصمیم‌گیری برای طراحی بطری در نظر داشته باشید.
1- سفر زباله
در MRF، مواد جمع‌آوری شده از کنار خیابان بر روی میز ریخته شده و وارد تسمه تفاله می‌شوند. دوربین مادون‌قرمز (NIR) برای شناسایی مواد اولیه مورد استفاده قرار می‌گیرند. دستگاه‌ها از یک جت هوا استفاده می‌کنند تا بسته‌ها را به جریان صحیح منتقل کنند. PET، HDPE، زباله و… هدف مهندسی بسته‌هایی است که درون جریان بازیافت باقی می‌مانند و از روی نوار بیرون نمی‌افتند.
2- اغتشاش دوربین
اجزا بسته‌بندی مانند اسلیوهای شرینک، درب‌ها و لیبل‌های کاغذی که از مواد متفاوت نسبت به ظروف تولید شده‌اند می‌توانند دوربین را به گونه‌ای گیج کنند که فکر کند بسته قابل بازیافت نیست. این می‌تواند بسته به سن تجهیزات، حساسیت آنها و… متفاوت باشد. فرآیند تماما عاری از خطا نیست و ممکن است تصمیمات اشتباه بگیرد.
3- نرخ ورودی را افزایش دهید
هدف، بازیافت مناسب ظروف بسته‌بندی تا حد ممکن است که هم تجارت خوبی است و هم برای محیط‌زیست سودمند است. آیا با چنین رویکردی سطحی می‌توان نرخ ورودی را افزایش داد؟ چه ارزیابی‌هایی باید به عنوان بخش استاندارد فرایند شما در نظر گرفته شود؟
4- شکل‌های خاص
آیا صلاح است که شکل و طرح‌های آیکونیک برای محصول/ برندتان خلق کنید؟ فراتر از افزایش ارزش برند، محرک و مشوق محیط زیستی در واقع طراحی بطری است که وابستگی کمتری به لیبل دارد. می‌توان این موضوع را به داشتن لیبل‌های کوچکتر ترجمه کرد.
5- لیبل‌های کوچکتر
لیبل‌های کوچکتر بر روی ظرف‌های شما احتمال اینکه دوربین NIR در شناسایی بطری خطا کند را کاهش می‌دهد. با داشتن سطح واقعی قابل دید بیشتر بر روی بطری، شانس آن برای اینکه در جریان صحیح بازیافت قرار گیرد و از زباله‌ها جدا شود بیشتر خواهد بود.
6- اندازه مهم است
مهم است که آگاه باشید هر جسم کوچکتر از 2×2 اینچ از روی میز تفاله به بیرون می‌افتد. پس اگر از مصرف‌کنندگان خواستید که ظرف را پس از مصرف خرد کنند، حتما یادآوری کنید که اندازه آنها بزرگتر از اندازه یاد شده باشد.
7- دستورالعمل جداسازی لیبل را به مصرف‌کننده یادآوری کنید
صنعت نیاز به ادامه آموزش مصرف‌کنندگان دارد. آنها اغلب نمی‌دانند که یک نوع پلاستیک چه فرقی با نوع دیگر دارد. جدا کردن لیبل کاری نیست که مصرف‌کنندگان خودشان به آن واقف باشند به همین خاطر است که باید به آنها یادآوری کنید.
8- خُردشان کنید
ظرفی که بر روی تسمه نقاله MRF می‌غلتد موضوع جالبی نیست چراکه احتمال اینکه به درون جریان اشتباه بازیافت بیافتد را بیشتر می‌کند. آموزش مصرف‌کنندگان برای صاف یا خُرد کردن ظروف شما می‌تواند فواید بسیاری داشته باشد. علاوه بر این نه‌تنها بطری غلتانی نخواهید داشت بلکه عملکرد حمل و استفاده آنها نیز بهبود خواهد یافت.
9- درب را روی بطری بگذارید
گذاشتن دوباره درب روی بطری باعث حبس هوا می‌شود. پس بنابراین چنانچه بطری با درب بسته شده به جای چرخه بازیافت وارد جریان آب شد، شناور می‌شود نه غرق. این کار یافتن و جداسازی آن را آسان‌تر می‌کند. در جریان بازیافت، بطری و درب آن همراه با یکدیگر آسیاب می‌شوند. PET غرق می‌شود در حالی که درب‌ها شناور می‌مانند. مواداولیه نهایی شسته می‌شوند و به بخش بازیافت الفین‌ها برای اینکه ببینند آیا می‌توان از آنها برای مصارفی همچون الیاف فرش استفاده شود یا نه، ارسال می‌شوند.