Jurgen Dornheim به سوالات در این زمینه پاسخ می‌دهد. وی 25 سال سابقه در تحقیق و توسعه و بهبود تامین محصول دارد. به مدت 8 سال مدیر جهانی ارتقا بسته‌بندی Oral-B بود و از سال 2012 نیز مسوول بخش خلاقیت و پایداری در تمام برندهای P&G شده است. این شامل بهبود کانسپت‌های بسته‌بندی برای آینده و نیز ارزیابی خلاقیت در تولید مواداولیه و تاثیر آن برای مباحث اکولوژیکی در این شرکت می‌شود.
آقای Dornheim، شرکت P&G در سال 2018 برای خود هدفی را مبنی بر به صفر رساندن ضایعات بسته‌بندی تدوین کرد تا سال 2030 تمام بسته‌بندی‌ها باید قابل بازیافت یا استفاده مجدد باشند، چگونه با این موضوع کنار آمده‌اید؟ آیا به این هدف خواهید رسید؟
ما مسیری را مشخص کرده‌ایم و در آن گام برمی‌داریم. همزمان می‌دانیم که هنوز کارهای بسیاری برای انجام هست. آمار و ارقام نشان می‌دهد و تشویق می‌کند که در مسیر درستی قرار داریم و در حال حاضر 73 درصد از محصولات ما در سطح جهان قابل بازیافت هستند. در آلمان این نرخ حتی به 93 درصد رسیده است.
تا 2030، شما قصد دارید تا سهم پلاستیک‌های فسیلی جدید را به نصف برسانید. در این‌باره تا کجا پیش رفته‌اید؟
ما بر روی سه موضوع محوری در تحقیق وتوسعه کار می‌کنیم: کاهش بسته‌بندی، به کارگیری مواد قابل بازیافت و خلاقیت در بسته‌بندی. به عنوان مثال ما ظروف بزرگ Ariel and Lenor را از بسته‌بندی‌های سنگین پلاستیکی با پاکت‌های قابل بازیافت تک‌لایه تعویض کردیم. این کار 75 درصد از پلاستیک در هر محصول را نسبت به بسته قبلی کاهش داد و مصرف‌کنندگان می‌توانند از سیستم قابل پرکنی مجدد برای شامپوی روزانه در خانه استفاده کنند چراکه در بخش محصولات مراقبت از مو، افزایش به‌کارگیری مواد بازیافت شده ادامه نیز خواهد یافت.
Herbal Essences و Pantene ProV در حال حاضر از PCR 100درصد قابل بازیافت در بطری‌هایشان در سرتاسر چرخه تامین استفاده می‌کنند. از این تابستان Head & Shoulders نیز از 40 درصد PCR به 100 درصد PCR در بطری‌هایش می‌رسد. برند Lenor نیز نرم‌کننده‌ها و خوشبوکننده‌هایش را با 100 درصد PCR در بطری‌هایش به بازار می‌فرستد.
تمرکز بر خلاقیت چه نتایجی در برداشته است؟
خلاقیت‌ها به گونه‌ای رخ داد که کاری کاملا متفاوت انجام شود. به عنوان مثال، با دانشی که امروز در فرآیندهای تولید کسب کرده‌ایم، شاهد بازگشتی به بسته‌بندی‌های پایه فیبر بوده‌ایم به همین خاطر بسیاری از کارهایی که تا پیش از این ممکن نبود در حال حاضر ممکن شده است. به عنوان مثال تمام رسته تیغ‌های Gillette and Venus کاملا از بسته‌بندی‌های بلیستر پلاستیکی با مقوای دارای تاییدیه FSC جایگزین شده‌اند که این به معنای کاهش مصرف 550 تن پلاستیک در اروپا در طی یکسال است. حتی صدفی داخل هم از 95درصد فیبر بازیافت شده تولید شده است. معنای آن این است که این بسته‌بندی عاری از پلاستیک با همان محتویات و هدف است. برای برند Always، ما قادر بودیم تا فیلم بسته‌بندی پدهای Cotton Protection را با بسته‌بندی کاغذی عوض کنیم البته بر روی همان خط تولید. این بسته‌بندی نیز بدون پلاستیک است و از جنس کاغذ قابل بازیافت. ما هم جایزه بسته‌بندی آلمان و هم World Star را با هم برای این خلاقیت بردیم. تمام این موارد به ما نشان می‌دهد که قدم به قدم در حال نزدیک شدن به هدف‌مان هستیم. در زمان چالش‌های اکولوژیکی می‌توانیم به خودمان افتخار کنیم.
مهمترین اهرم‌ها برای اینکه P&G بسته‌بندی‌هایش را بازیافت‌پذیرتر کند، چه بوده‌اند؟
ما بر روی طرح‌های قابل بازیافت و نیز قابلیت بازیافت کامل متمرکز شده‌ایم. در مورد پلاستیک‌ها، این در واقع نخستین حرکت به سمت مواد تک ماده‌ای بود. در بحث بطری‌های دترجنت، این کار به نسبت ساده بود اما تیوب‌های خمیردندان کمی کار برد تا بتوانیم تیوب‌های قابل بازیافتی را طراحی و تولید کنیم که محافظت کاملی از محصول بکند، طراحی بازارپسند داشته باشد و از لحاظ حجم نیز همانی باشد که شرکت بزرگی چون P&G می‌خواهد. حتی تمام پاکت‌های پرکنی مجدد نیز برای کاهش مصرف و هزینه بسته‌بندی با مواد تک‌ماده‌ای تولید شدند.
در بخش پلاستیک‌ها، ما تنها از پلاستیک مرسوم در بسته‌بندی‌ها استفاده کردیم و به هیچ عنوان PVC را به کار نبردیم. در بحث بسته‌بندی‌های پایه فیبر کاغذی یا مقوایی، ما مطمئن شدیم که بسته‌بندی نه‌تنها ظاهری شبیه به کاغذ داشته باشد بلکه در جریان بازیافت ضایعات کاغذ بدون هیچ مشکلی قابل بازیافت باشد. این موضوع به انتخاب چسب و مرکب مناسب هم تسری پیدا کرد.
وضعیت پروژه Holy Grail 2.0 از چه قرار است؟ همراه با سایر شرکت‌ها و سازمان‌ها شما معتقدید واترمارک‌های دیجیتال به جداسازی ضایعات کمک خواهند کرد؟
پیش‌زمینه این موضوع مشکلی است که درخصوص کاهش مواد بازیافت شده وجود دارد. در حال حاضر مواد قابل بازیافت کافی که بتوان از آنها برای بسته‌بندی با الزامات بهداشتی استفاده کرد وجود ندارد. پروژه Holy Grail2.0 می‌تواند کمک‌کننده باشد. جداسازی بهتر منجر به کیفیت بالاتر و کمیت بیشتر خواهد شد.
در یک آزمایش نیمه صنعتی در کپنهاک، پروتوتایپ واحد شناسایی واترمارک برای جداسازی با موفقیت آزمایش شد. نتایج نشان داد که فناوری واترمارک دیجیتال می‌تواند جداسازی دقیق‌تر و هوشمندانه‌تر ضایعات بسته‌بندی در مقیاس بزرگ را امکان‌پذیر کند، جریان جدید بازیافت مانند پیشرفت جریان جداسازی غذا و سایر جریانات PCR که درحال حاضر وجود ندارند. مانند همین نتایج برای بخش پلاستیک‌های بسته‌بندی هم حاصل شد با نرخ میانگین 99، نرخ رد کردن 95 و نرخ خلوص 95 درصدی که نشان از عملکرد تحسین‌برانگیز این نخستین پروتوتایپ داشت. یونیت جداسازی با استفاده از شناسایی در حال حاضر آماده استفاده به عنوان پایلوت در مقیاس صنعتی است که احتمالا به زودی اتفاق خواهد افتاد. بیش از 100 محصول P&G مانند Fairy، Lenor، Pampers در این آزمایش نیمه‌صنعتی مشارکت دارند.
P&G به نوعی اقتصاد دایره‌ای را در همه محصولاتش تبلیغ می‌کند. این میزان خواستن چقدر در فعالین بازارهای دیگر برای همکاری در چنین پروژه‌هایی وجود دارد؟
خیلی زیاد چراکه سوالات بنیادی ما درخصوص توانایی شرکت‌های مستقل است و ما تنها قادر به پاسخگویی به آنها از طریق مشارکت هستیم. ما شاهد تفکر دوباره سازنده در تمام بخش‌های چرخه تامین هستیم. اقتصاد دایره‌ای نگرانی همه ماست. برنامه Holy Grail2.0 ما 180 عضو دارد که در حال افزایش نیز هستند. The Cospatox (Cosmetics packaging Toxicology) برنامه‌ای با هدف بازیافت باکیفیت مواد است که در حال حاضر 24 عضو دارد.
این حقیقت وجود دارد که شرایط اقتصاد دایره‌ای در کشورهای مختلف متفاوت است. آیا این چالشی بزرگ برای P&G است؟
بله هست. به عنوان یک شرکت اروپایی ما اغلب با چالش فروش متفاوت یک محصول در بازارهای مختلف اروپایی مواجه هستیم. استانداردهای مختلفی برای بازیافت‌پذیری وجود دارد و همچنین درخصوص اینکه چه ماده‌ای را بازیافت شده بدانیم و چه ماده‌ای را نه. قوانین متنوع همانند چوب لای چرخ اقتصاد دایره‌ای در اروپا هستند.
چه فایده‌ای در فرآیندهای بازیافت برای انواع مختلف مواد وجود دارد با هدف اینکه مواد بیشتری تحت پوشش قرار گیرند؟
اصولا تمام فرآیندهای بازیافت باید ارتقا پیدا کنند. این یعنی فرآیندهای مختلف در گام‌های جداگانه بازیافت باید بهبود پیدا کنند یا دوباره طراحی شوند با این هدف که تعداد بیشتری از مواد باکیفیت قابل بازیافت تولید شود که امروز به آنها نیاز داریم. این کار نیاز به استانداردهایی دارد که کنسرسیوم Cospatox در حال کار بر روی آن است. علاوه بر این نیازی نیست که بخش‌هایی همچون دترجنت‌ها یا شوینده‌ها لزوما از مواد قابل بازیافت فود گرید استفاده کنند. استانداردها، ابزارهای مهم برای جبران کمبود مواد بازیافتی در دنیا هستند. ناگفته پیداست اینکه ضایعات در سطل درست انداخته شوند بسیار مهم است که در این میان نقش مصرف‌کنندگان پررنگ‌تر از قبل می‌شود.
بیایید درخصوص برنامه Design4Recycling صحبت کنیم. این برنامه قرار است کاری کند که تضمین شود بسته‌بندی از مواد قابل بازیافت تولید شده است. می‌توانید در این خصوص مثالی بیاورید؟
بسته‌بندی‌های قابل بازیافت کاغذی برای Always، Pampers، Gillette، Venus و Ariel، بسته‌بندی جدید مقوایی برای تیغ‌های Gillette و Venus و تغییر خانواده بسته‌بندی‌های POD در پاکت‌های سبک‌تر قابل بازیافت را می‌توانم مثال بزنم.
همچنین شامپوهای Head & Shoulers، Pantene ProV و Herbal Essences از سیستم پرکنی مجدد “Refill the Good” استفاده کردند تا 300 میلیون بطری شامپو در اروپا صرفه‌جویی شود.
ما حتی در پی تغییر خود محصول به گونه‌ای هستیم که بسته‌بندی آن هم به ناچار تغییر کند. مثلا Head & Shoulders شامپوی جامد جدیدی تولید کرده که در بسته‌بندی مقوایی قابل بازیافت عرضه می‌شود.