بسته‌بندی نقش حیاتی در عملیات تجاری ایفا می‌کند و بر تولید، لجستیک، پایداری، بازاریابی و مالی تأثیر می‌گذارد. بهینه‌سازی بسته‌بندی نیازمند رویکردی میان‌بخشی است که از تخصص‌های مختلف استفاده می‌کند تا راه‌حل‌های بسته‌بندی استراتژیکی را ایجاد کند که با اهداف تجاری همخوانی داشته باشد.
Jessie Schwartz
حوزه‌های کلیدی برای بهینه‌سازی
1. همکاری میان‌بخشی
– درگیرکردن ذینفعان از بخش‌های مختلف در ارزیابی بسته‌بندی به صورت جامع
– دریافت نظرات از زنجیره تامین، تولید، پایداری، بازاریابی و فروش برای ایجاد راه‌حل‌های متناسب با نیازهای کسب و کار
2. ارزیابی و انتخاب مواد
– انتخاب مواد براساس عملکرد، پایداری، برندینگ، هزینه و نیازهای تولید
3. طراحی ساختاری
– ایجاد توازن بین حفاظت از محصول، تجربه کاربر نهایی، جذابیت در قفسه و سهولت تولید
4. بهینه‌سازی زنجیره تأمین
– هماهنگی بسته‌بندی با نیازهای انبارداری، حمل‌ونقل و خرده‌فروشی
5. بسته‌بندی پایدار
– فرمت‌های بسته‌بندی پایدار برای کاهش ضایعات و مواد
6. بسته‌بندی آماده برای تجارت الکترونیک
– بسته‌بندی متناسب با تحویل مستقیم به مصرف‌کننده
7. تحلیل هزینه
– اندازه‌گیری دقیق هزینه بسته‌بندی متناسب با نیازهای کسب و کار
8. عناصر برندینگ و فرمت‌های بسته‌بندی
– تقویت پیام و موقعیت‌یابی برند از طریق بسته‌بندی
بسته‌بندی نباید در یک فضای ایزوله انجام شود بلکه باید از طریق تبادل دانش و تخصص در میان بخش‌های مختلف صورت گیرد. این دانش جمعی به کسب و کارها این امکان را می‌دهد که بسته‌بندی را با اولویت‌های کلی حول هزینه‌ها، پایداری، تجربه برند و موارد دیگر هماهنگ کنند.
با رویکردی همکاری‌محور که شامل دیدگاه‌های داخلی و خارجی باشد، شرکت‌ها می‌توانند تصمیمات استراتژیک در بسته‌بندی را اجرایی کنند که هر جنبه‌ای از کسب و کار آن‌ها را به کار گیرد.